สมการ...

เชื่อว่าหลายคนเคยเรียนหนังสือมาก่อน โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์
ที่เราต้องแก้ "สมการ" อะไรก็ไม่รู้ x, y, z เต็มไปหมด นั่นล่ะครับ
มันบอกอะไรเรา มันกำลังบอกว่า สิ่งที่ตาเรามองไม่เห็นคำตอบ
แต่มันมีหนทางหาคำตอบ ของสิ่งนั้น แม้จะต้องใช้สูตร

แมงเม่าในโลก ไอที

ในโลกของนักไอที หรือนักเขียนโปรแกรม มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรไปจาก

โลกข้างนอกนั่น ที่มีแมงเม่า บินเข้ากองไฟ แล้วก็ตายกันเป็นเบือ

ยังไงน่ะเหรอ เพราะหลายๆ คนเชื่อในสิ่งที่คนส่วนใหญ่เชื่อ

และทำในสิ่งที่คนอื่นเขาอยากเห็น...

การศึกษาไทย หลงทางจริงหรือ???

เป็นอีกบทความหนึ่งที่ผมเดาไว้โดยไม่ต้องใช้หมอดูก็รู้ได้ ว่าผมโดนด่าหนักแน่

จากบทความก่อนหน้านี้ ที่ได้เขียนเรื่อง "โปรเจคจบ หรือ โปรเจคเจ็บ" ก็โดนไปบ้างแล้ว

มันไม่แปลกหรอกครับ ถ้าผมไปกระทบ "ใครบางคน" ที่เขาอยู่ในระบบ

และไม่ได้เหลียวมองในมุมของ ผู้เรียน จะเอาแต่ด้านของตัวเอง

โปรเจคจบ หรือ โปรเจคเจ็บ...

นี่ก็เป็นอีกบทความหนึ่งที่ผมเครียด ว่าจะเขียนออกมาแบบไหนดี
อย่างที่รู้กันครับว่า นักศึกษา คอมพิวเตอร์ ทุกๆ คนจะต้องทำ "โปรเจคจบ"
ไม่ว่าจะระดับ ปวช. ปวส. หรือปริญญาก็ตาม ซึ่งมันก็คือการเอาความรู้
ทั้งหมดที่มีอยู่มาสร้างเป็นผลงาน เพื่อส่งอาจารย์

เงิน ยิ่งเก็บ ยิ่งลดลง

มีใครเชื่อผมไหมล่ะครับ ว่า "เงิน" ที่เราหามาอย่างยากลำบาก แล้วก็ฝากไว้ในธนาคาร

นับวันมันยิ่งลดลง...

อ้าว ไอ้บ้า ไหงมาว่าแบบนี้ฟระ?...

จริงครับ ลองนึกภาพกันช้าๆ นะ ถ้าคุณเก็บเงินไว้ 10,000 บาทเมื่อ 10 ปีก่อน ผมตอบได้เลยว่าซื้ออะไรได้บ้าง

1. ถ้าเอาไปซื้อไข่ ตอนนั้นจะได้ 5,000 ฟอง เพราะฟองละ 2 บาท

2. ถ้าเอาไปเช่าห้อง จะได้ 10 เดือน เพราะเดือนละ 1,000 บาท

ทุกคนบ่นว่างานหนัก

คงไม่ต้องบอกนะครับว่าเกิดอะไรขึ้น กับคนยุคนี้ พากันบ่นอย่างมากว่า ทำงานหนัก
เงินน้อยไม่พอใช้ ใช่ครับผม นี่ไม่ใช่ว่ามันเพิ่งเกิด แต่มันเกิดขึ้นนานแล้ว

ทำไมน่ะเหรอ ก็แค่เพราะ "คนเรา อดทนไม่พอ"...
ใช่ครับ ฟังไม่ผิดแน่ คนเรานั้นอยากทำงานสบาย เงินดี มีอำนาจตัดสินใจ มีอิสระในทุกๆ อย่าง
แต่อดทนไม่ได้ ใจร้อน อยากได้สิ่งนั้นโดยไวที่สุด

ล้มเหลว ซะที่ไหน !!!

สิ่งหนึ่งที่หลายๆ คนกลัวมากยิ่งกว่ากลัวอดตาย นั่นก็คือ "กลัวล้มเหลว"

ทำไมน่ะเหรอครับ ก็เพราะว่า เราใช้ชีวิตในแบบของคนอื่น เราแคร์มากว่าใครมองเราแบบไหน

เขาจะว่าอะไรให้เรามั้ย เราจะด้อยไปกว่าใครมั้ย

พูดกันตรงๆ นั่นล่ะ "กลัวขี้ปากคน"

มันทำให้คุณตายได้เลยเหรอครับ ไอ้ "คำคน" เนี่ย...

แล้วเราจะไปกลัวทำไม???

รอวันที่พร้อมที่สุด ชาติหน้าเหอะครับ...

...เป็นอีกบทความที่ทำให้ผมคิดหนักว่าจะเขียนออกมาแบบไหนดี

...เพราะถ้าให้เขียนจริงๆ ผมคงหนีไม่พ้นการใส่อารมณ์ ความคิด

ของผมลงไปแบบเต็มเหนี่ยว แต่ก็นั่นล่ะครับคุณผู้อ่าน...

ลองอ่านดูเผื่อได้เห็นอะไรบางอย่าง ในบทความนี้บ้าง

...หลายคน มีความคิด ความฝัน มีสิ่งที่อยากจะทำ อย่างน้อยๆ ก็ได้ลองดู

แต่ ปัจจัยหลายอย่างมันทำให้เรา ไม่ได้ทำซักที ทำไมน่ะเหรอ

อย่าเพิ่งลาออก ถ้ายังไม่อ่านตรงนี้

หลายๆ คนที่ติดตามบทความของผม มาโดยตลอด คงอยากลาออกจากงาน...
มาทำแบบที่ผมทำ นั่นก็คือเขียนโปรแกรมขาย เขียนเว็บ เขียนแอพ หรือพูดง่ายๆ
"ทำเงิน" ด้วยความรู้ทางด้านไอที

พูดก็พูดเถอะครับ ชีวิตวันนี้ผมไม่ต้องทำงาน ก็มีเงินใช้เข้ากระเป๋าทุกวัน นั่นเพราะว่า
ผมสร้าง "เครื่องปั่นเงิน" เอาไว้แล้ว ไอ้เครื่องที่ว่านี้มันจะทำเงินให้ผมเองแบบอัตโนมัติ
โดยที่ผมไม่ต้องจ่ายแรง หรือเวลา ให้กับมันอีก ทำไมน่ะเหรอ

อยากรวย อ่านบทความนี้...

นี่ไม่ใช่การเขียนบทความ เพื่อเรียกคนมาอ่าน ทำยอดวิว หรืออะไรทั้งสิ้น...
เพราะผมไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลย...

คุณช่วยตอบผมหน่อยเถอะว่า คุณไม่อยากรวย ถ้าเช่นนั้นก็ปิดเพจนี้ และเลิกอ่านข้อมูลที่เหลือ...
แต่ถ้าคุณอยากจะรวยล่ะก็ ผมจะบอกวิธีการให้ครับ...

ซื้อเวลา ใครว่าไม่มีขาย...

เชื่อผมไหมล่ะครับว่า "เวลา" นั้นสามารถซื้อได้จริงๆ ใครที่บอกว่า เงิน ซื้อ "เวลา" ไม่ได้
ลองอ่านบทความนี้ของผมดู แล้วจะรู้ว่า มันซื้อกันได้จริงๆ

เอาล่ะ ก่อนอื่นต้องถามกันก่อนว่า คุณคิดว่าตัวเองจะตายตอนอายุสักเท่าไหร่
ผมเดานะ ไม่น่าจะเกินซัก 90 ปี นั่นก็หมายความว่าคุณมีเวลาเป็นของตัวเอง
90 ปีแบบเต็มๆ

กูเก่งชิบหาย...

หลายคนผมเชื่อครับว่ามีความคิดแบบนี้อยู่ในหัว

ความคิด และเชื่อว่าตัวเองนั้น "เก่งชิบหาย" ชนิดที่ว่า ปีนี้โบนัส 8 เท่าแน่นอน

ทำไมน่ะเหรอครับ หลายคนเคยเป็นหัวกะทิ ชั้นแนวหน้าของห้องเรียน

หลายคนเป็นพนักงานที่เก่งกาจ ได้รับคำชมจากเจ้านายบ่อยๆ

และ หลายคน... ได้รับการยอมรับจากเพื่อนร่วมงาน และคนรอบข้าง

โลกที่มีแต่ "ตีน"

เอ้าๆๆๆ นี่มันเรื่องอะไรกัน พาดหัวซะน่าเกลียดเลย คือยังงี้ครับ
ผมอยากบอกว่า สังคมไทยตอนนี้ มันไม่ได้เหมือนก่อนแล้ว
ที่มีคนล้ม แล้วพอเงยหน้าขึ้นมาจะมีมือคนมาโอบเอาลุกขึ้น
ตอนนี้ครับ ถ้าใครเสือกล้มลงไป เงยหน้าขึ้นมาอีกทีนึง
มีแต่ตีนครับ ตีนเต็มๆ เลยล่ะ ที่จะเหยียบ และกระทืบให้จมลงไปอีก
อย่าได้ลุกขึ้นมาได้เป็นอันขาด นั่นล่ะครับ...

คิดต่าง...

ในโลกของเรา มีคนอยู่สองพวกครับ คือคนส่วนมาก และคนส่วนน้อย
...ไอ้คนส่วนน้อยนี่แหละ ที่มันคิดต่าง ทำไมถึงต่างน่ะเหรอครับ ก็เพราะมันเป็นคนส่วนน้อยไงล่ะ
อะไรที่คิดออกมา ก็เลยไม่เหมือนคนส่วนมาก

ห้องสี่เหลี่ยม

บทความนี้ผมจะว่าด้วยเรื่องการศึกษา อันนี้ไม่รู้ว่าต่างประเทศเป็นแบบเราๆ บ้างหรือเปล่า เพราะผมก็ไม่เคยไปเรียนต่อต่างประเทศครับ...

...โดยทั่วไปในห้องเรียนก็จะมีคนอยู่ทั้งหมด 3 ประเภท กองอยู่ด้วยกัน
... พวกแรก เด็กเรียน ชีวิตมีแต่อ่านหนังสือ ท่องตำรา ทำการบ้าน สอบถามอาจารย์ บางคนหนักเข้าขั้นหาอ่านตำราเสริม หรือเรียนพิเศษกันไปเลย คนพวกนี้ หากเราสังเกตุดูจะเห็นว่า พวกเขาค่อนข้างจะไม่บอกอะไรกับเพื่อน ไม่ว่าจะเป็น ข้อสอบ การบ้าน หรืออธิบายอะไรก็ตาม ที่เพื่อนๆ มาถาม บางคนก็ตอบไปว่า

ไม่ลอง ย่อมไม่รู้

...ผมได้ยินได้ฟังมานานมากแล้ว กับคนที่บอกว่ามีไอเดีย จะทำนี่ ทำนั่น สารพัดไปหมด พอได้เล่าให้ผมฟังจริงๆ จังๆ ก็เหมือนว่ามันยิ่งใหญ่ เหลือ....เกิน...

แต่เวลาผ่านไปนาน วันแล้ววันเล่า เขาก็ไม่ได้ลงมือทำอะไรที่ว่านั่นสักที ทำไมน่ะเหรอครับ เหตุผลมันง่ายมาก แทบไม่ต้องคิดเลย "ความกลัว" ไงล่ะ

ดวงลิขิตเรา หรือเรา ลิขิตดวง

หลายคนก็คงเคยคิดใช่ไหมครับว่า เฮ้ยยยยย... ทำไมกูเกิดมาจนวะ ทำไมกูขาดโอกาส ทำไมกูไม่มีนี่ มีนั่น เหมือนคนนั้น คนโน้น คนนี้ วะ...

มันไม่แปลกหรอกครับ ที่เราจะร้องหาสิ่งเหล่านี้ ทางออกมี 2 ทางครับ ถ้าอยากประสบความสำเร็จ แต่ว่าเราขาดโอกาส หรือขาดปัจจัยอื่นๆ มาสนับสนุน เอาล่ะครับ

เป้าหมายชีวิต

นี่คือบทความแรกของ บลอก ของผมที่ชื่อว่า "คิดแบบถาวร" นะครับ ผมขอเขียนเรื่อง เป้าหมายชีวิต คืออย่างนี้ครับ หลายๆ คนที่กำลังอ่านอยู่ ก็คงเคยใช้ชีวิตแบบให้ผ่านไปวันๆ โดยไม่มีการตั้งเป้าหมายว่าจะไปทางไหน หรือทำสิ่งนี้ไปทำไม

ลองคิดดูเล่นๆ นะครับ ถ้าเราเรียนหนังสือ แบบเรียนไปเรื่อยๆ ไม่ได้มีการวางแผน มันก็เหมือนว่าเราไม่รู้เลยว่าเรียนไปทำไม ใช่ครับ "เรียนไปทำไม" หรือบางทีก็ทำงานนี่แหละ หลายคนทำงาน โดยไม่รู้เลยว่า "ทำไปทำไม" นั่นล่ะครับ มันคือการ ขาดเป้าหมาย