บทความนี้ผมจะว่าด้วยเรื่องการศึกษา อันนี้ไม่รู้ว่าต่างประเทศเป็นแบบเราๆ บ้างหรือเปล่า เพราะผมก็ไม่เคยไปเรียนต่อต่างประเทศครับ...
...โดยทั่วไปในห้องเรียนก็จะมีคนอยู่ทั้งหมด 3 ประเภท กองอยู่ด้วยกัน
... พวกแรก เด็กเรียน ชีวิตมีแต่อ่านหนังสือ ท่องตำรา ทำการบ้าน สอบถามอาจารย์ บางคนหนักเข้าขั้นหาอ่านตำราเสริม หรือเรียนพิเศษกันไปเลย คนพวกนี้ หากเราสังเกตุดูจะเห็นว่า พวกเขาค่อนข้างจะไม่บอกอะไรกับเพื่อน ไม่ว่าจะเป็น ข้อสอบ การบ้าน หรืออธิบายอะไรก็ตาม ที่เพื่อนๆ มาถาม บางคนก็ตอบไปว่า
... กูก็ยังไม่ได้อ่านเหมือนกันว่ะ, กูยังไม่ได้ทำเลยว่ะ การบ้านวิชานี้ (แต่มีส่งที่โต้ะเรียบร้อย)
อย่างไรก็ตามครับ เด็กเรียนเหล่านี้ มีความเป็นผู้นำ ที่จะเดินหน้าตะลุย พาเพื่อนในกลุ่มรอดพ้นการทำงานกลุ่มไปได้ครับ
... พวกที่สอง พวกหัวกลางๆ เรียนอะไรก็เรียนๆ ไปทำไป ไม่ได้ยึดติดว่าจะต้องเอาให้เก่งกว่าคนอื่น แค่เอาตัวเองรอดก็พอแล้ว ลอกการบ้านเพื่อนบ้าง ขอแปะชื่อเข้ากลุ่มกับเขาบ้าง (ส่วนมาก เด็กเรียนก็จะเป็นหัวหน้าทีม และออกพรีเซนต์เอง) คนพวกนี้ จะไม่มีความเป็นผู้นำมากนัก แต่ก็เป็นผู้ตามที่ดี (ในบางครั้ง)
... พวกสุดท้าย คือไอ้พวกไม่เอาอะไรเลย เล่นอย่างเดียว บางคนก็เล่นดนตรี กีฬา บางคนเล่นยา ติดเกมส์ ติดเหล้า บางคนก็ไปนั่งเล่นตามใต้ต้นไม้ หรือม้านั่ง คนพวกนี้ไม่ชอบอยู่ในห้องเรียน และไม่สนใจกฏเกณฑ์ใดๆ ทั้งสิ้น ไม่สนแม้แต่ว่าตัวเองจะเรียนจบหรือเปล่าด้วยซ้ำ (ผมเองก็อยู่ในกลุ่มคนกลุ่มนี้ครับ คือพวกไม่สนใจการเรียน)
ไอ้พวกสุดท้ายนี่แหละครับ ที่มันน่าสนใจ เพราะว่า เป็นพวกไปทำในสิ่งที่อยากจะทำ โดยไม่สนกฏเกณฑ์ของสังคม ไม่กลัวการเรียนไม่จบ ดูผิวเผินไม่มีอะไร แต่ถ้าได้สัมผัสคนพวกนี้มีความเป็นผู้นำ กล้าจะทำในสิ่งต่างๆ ที่คนเขาไม่กล้าทำ
เอาล่ะครับ เล่ามาซะยาว ผมเพียงแค่อยากเล่าให้ฟังว่าคนเรานั้นมีหลากหลายรูปแบบ อย่าได้แบ่งชนชั้นต่อกัน เห็นบางคนบอกว่า "แม่ง ไม่บอกการบ้านกูเลย ไม่บอกข้อสอบกูเลย ขอให้มึงมาสอบไม่ทัน ไอ้คนกั้กเพื่อน" ความจริงแล้วนั้น ทุกคนมีเหตุผลในตัวครับ
... ใครอยากได้อะไร ก็ทำเอา
... อยากมีความรู้ ก็อ่านหนังสือเอา ถ้าไปขอกับเพื่อนแล้วเขาไม่ให้ นั่นก็สิทธิของเขา ที่เขาจะไม่บอก เราก็ไม่ควรไปด่าว่าเขา
สุดท้ายแล้ว ไม่ว่าคุณจะอยู่ในกลุ่มไหน หรือเคยอยู่กลุ่มไหนก็ตาม มันไม่ใช่สิ่งชี้วัดความสำเร็จ ของชีวิตในวันข้างหน้า
... เพราะคนเรา เปลี่ยนแปลงตัวเองได้ตลอดเวลา
ผมค้นพบแล้วว่า "สติปัญญา และความฉลาด ไม่อาจนำพาคนให้ประสบความสำเร็จได้ หากยังขาด จิตใจที่แน่วแน่ อดทน และความเพียร รวมไปถึงการเป็นคนดีของสังคม" อ้อ และที่ขาดไม่ได้เลยครับ คือ "ยึดมั่นในความฝัน ไม่เปลี่ยนเส้นทางเดิน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตก็ตาม
อย่าได้เอาความฉลาด ไปทำลาย หรือข่มเหง ดูถูกใคร เพราะความจริงของโลกก็คือ "ไม่มีใครที่รู้ทุกอย่าง"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น