วันพฤหัสบดีที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2557

กูเก่งชิบหาย...

หลายคนผมเชื่อครับว่ามีความคิดแบบนี้อยู่ในหัว
ความคิด และเชื่อว่าตัวเองนั้น "เก่งชิบหาย" ชนิดที่ว่า ปีนี้โบนัส 8 เท่าแน่นอน
ทำไมน่ะเหรอครับ หลายคนเคยเป็นหัวกะทิ ชั้นแนวหน้าของห้องเรียน
หลายคนเป็นพนักงานที่เก่งกาจ ได้รับคำชมจากเจ้านายบ่อยๆ
และ หลายคน... ได้รับการยอมรับจากเพื่อนร่วมงาน และคนรอบข้าง


... จะแปลกอะไร ถ้าคุณจะคิดว่าตัวเองนั้น "เก่งชิบหาย" จนไร้เทียมทาน
และสุดท้าย ก็มองไม่เห็นหัวคนอื่น หรือความคิดของใครอีกเลย นอกจาก
กะลาใบเล็กของตัวเอง

... เมื่อมีใครสักคนทำอะไรผิดพลาดเพียงเล็กน้อย หรือแสดงความ "โง่"
ออกมาให้คุณได้เห็น คุณก็จะรีบไปเหยียบเขา เบ่งใส่ และกดความโง่นั้น
ให้จมลึกลงไปกว่าเดิม เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะคุณ "เก่งชิบหาย" ไงล่ะ

... อ้าว ไหงผมเขียนบทความอะไรแบบนี้ล่ะวะ บ้าชัดๆ ใช่ครับ บ้า บ้าแบบจะจะ เลยล่ะ
ลองนึกกันดูให้ดีสักนิดนึงดีกว่าครับ ว่าจริงๆ แล้วนั้น เรา "เก่ง" จริงหรือเปล่า
หากวันนี้คุณลาออก ไปหางานทำที่ใหม่ เชื่อผมไหมล่ะว่า บริษัทก็จ้างคนอื่นมาทำงาน
แทนคุณได้อยู่ดี ไม่ว่าคุณจะ "เก่งชิบหาย" สักแค่ไหน

... หรือไม่ว่า วันนี้คุณจะนอนป่วยอยู่โรงบาล หรือโดนรถชนตายห่าไป บริษัทก็ไม่เจ้ง
แค่เพราะขาดคนเก่งอย่างคุณ

นั่นไงครับ ผมกำลังจะบอกว่า คุณไม่ได้เก่งที่สุด สำคัญที่สุด หรือเหนือล้ำกว่าคนอื่นสักเท่าไหร่หรอก
มันก็แค่เป็นจินตนาการที่สร้างขึ้นมา เพื่อหลอกตัวเอง ให้ดูยิ่งใหญ่ (ในกะลาใบเล็ก) ไปวันๆ

เรามามองกันใหม่ครับ มองว่าเรานั้นเป็นเพียงผู้ไม่เก่ง ด้อยความรู้ และพร้อมจะช่วยเหลือ
สอบถามเพื่อนร่วมงาน และพัฒนาตนเองไปเรื่อยๆ แสวงหาหนทางที่จะทำให้ตัวเองก้าวไป
ข้างหน้าได้เรื่อยๆ

... ปล่อยวาง ความเก่งที่มีในตัวเอง
... กล้าแสดงออกซึ่งความโง่ หรือความไม่รู้
... หลุดพ้นจากคำชม คำติติงทั้งปวง
... เพื่อก้าวไปสู่ ระดับอีกขั้น ที่คุณอาจคาดไม่ถึง

เชื่อผมเถอะครับ คนเก่งนั้น ไม่มีอยู่จริง ไม่เช่นนั้นแล้วมหาเศรษฐีระดับโลกทำไมเขาไม่ทำงานคนเดียวล่ะ จ้างคนอื่นมาทำไม ถ้าเขาเก่งจริง ใช่ไหมครับ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น